Ελλάδα: η χώρα του υπαρκτού σουρεαλισμού

Salvador Dali Η Εμμονή της Μνήμης (1931). Metropolitan Museum of Modern Art, New York.

pepON Στο twitter έχει πάρει φωτιά η συζήτηση #surreal_democracy. O καθένας γράφει το μακρύ του και το κοντό του, στηλιτεύοντας στον περιορισμένο χώρο των 140 χαρακτήρων αυτά που θεωρεί σουρεαλιστικά στην ελληνική δημοκρατία (καθεστηκυία και αγανακτισμένη). Έγραψα και εγώ ορισμένες σκέψεις αλλά η όλη συζήτηση μου άνοιξε την όρεξη να γράψω μια ανάρτηση γιατί θεωρώ την Ελλάδα μας χώρα του υπαρκτού σουρεαλισμού.

Αλήθεια, δεν είναι σουρεάλ να πιστεύει κανείς ότι ο Μίκης Θεοδωράκης και ο Λάκης Λαζόπουλος δεν είναι μέρη του συστήματος;

Δεν είναι σουρεαλιστικό το γεγονός ότι την πρώτη φορά που έγιναν ανοικτές εκλογές πέραν της κομματικής βάσης στα δύο μεγαλύτερα κόμματα ο σοφός λαός μας επέλεξε στο ΠαΣοΚ έναν εγγονό και γιο πρωθυπουργού και στη ΝΔ έναν γόνο μιας πλούσιας και ισχυρής οικογένειας που ανεβοκατέβαζε κυβερνήσεις και μετά να παραπονιέται για την οικογενειοκρατία;

Δεν είναι σουρεάλ να διαμαρτύρεσαι γιατί δε βολεύτηκες στο Δημόσιο αντί να διεκδικείς να υπάρχουν δουλειές για όλους;

Δεν είναι σουρεάλ ένα κράτος να μη γνωρίζει ούτε πόσους υπαλλήλους έχει ούτε πόσα ακίνητα έχει στην κατοχή του;

Δεν είναι σουρεάλ να μην αποδίδεις τον ΦΠΑ και να διαμαρτύρεσαι για την αύξησή του ενώ τον εισπράττεις από τους πελάτες σου;

Δεν είναι σουρεάλ μια δημόσια υπηρεσία να πλήρώνει ενοίκιο σε μια άλλη δημόσια υπηρεσία;

Δεν είναι σουρεάλ να διατηρείς έναν διογκωμένο και αναποτελεσματικό δημόσιο τομέα στελεχωμένο από αμόρφωτους ενώ άτομα με master και διδακτορικό είναι είτε άνεργα είτε υποαπασχολούνται σε τομείς που δεν τους αξίζουν;

Δεν είναι σουρεάλ οι συνδικαλιστές που κόπτονται για το δίκαιο του εργαζομένου να μην έχουν δουλέψει ποτέ στη ζωή τους;

Δεν είναι σουρεάλ να νομίζεις ότι διαμαρτύρεσαι για το πολιτικό μας σύστημα απέχοντας από τις εκλογές ενώ το μόνο που πετυχαίνεις με αυτή τη στάση είναι να αφήνεις τους άλλους να αποφασίζουν για εσένα;

Δεν είναι σουρεάλ να στέλνεις βιογραφικά και συνοδευτικές επιστολές σωρηδόν και τελικά να προσλαμβάνεται ο γιος, η γκόμενα, ο γκόμενος του εργοδότη χωρίς να έχει τα απαραίτητα προσόντα;

Και πιο σημαντικό από όλα αυτά: Δεν είναι σουρεάλ να πιστεύεις ότι το πολιτικό σύστημα που σε οδήγησε στον όλεθρο μπορεί να σε βγάλει από αυτόν;

Ελλάδα: Η χώρα του υπαρκτού σουρεαλισμού. pepOFF