Μητροπάνος- Κραουνάκης. Εδώ Είμαστε

pepON Με το δίσκο Εδώ Είμαστε ένας από τους μεγαλύτερους εν ζωή λαϊκούς τραγουδιστές, ο Δημήτρης Μητροπάνος και ένας από τους σημαντικότερους συνθέτες, ο Σταμάτης Κραουνάκης δηλώνουν παρόντες στο σύγχρονο ελληνικό τραγούδι. 11 καινούρια τραγούδια: 7 σε στίχους του συνθέτη, 2 της Λίνας Νικολακοπούλου,  1 του Μάνου Ελευθερίου και ένα μελοποιημένο ποίημα του Κωστή Παλαμά, 2 επανεκτελέσεις: το Όταν Έχω Εσένα από τον Βιοπαλαιστή στη Στέγη και το Χρόνια Σαν Τριαντάφυλλα σε στίχους Μάνου Ελευθερίου που είχε ερμηνεύσει η Σπείρα-Σπείρα, και η Ζωή Νταλίκα Κόκκινη ο προάγγελος της συνεργασίας Μητροπάνου-Κραουνάκη που υπήρχε στο προηγούμενο άλμπουμ του Μητροπάνου Στη Διαπασών.

Αγόρασα το δίσκο μέσω του Βήματος και θα επιχειρήσω μια εκτίμηση track by track. Ο δίσκος ξεκινά με το ατμοσφαιρικό και εσωστρεφές Γεια σε στίχους Λίνας Νικολακοπούλου που μας καλωσορίζει στο γενικό κλίμα του δίσκου, μας προειδοποιεί να αφήσουμε τις ετικέτες γιατί δεν τις γουστάρει και μας λέει ότι το ταξίδι από μέσα αρχινά. Σκυτάλη παίρνει ένα από τα καλύτερα κομμάτια του άλμπουμ η μπαλάντα-ζεϊμπέκικο Μοίρασα με πολύ ερωτικό στίχο του Κραουνάκη, ύμνο στη γυναίκα-σύντροφο. Το χασάπικο Το'Χω σε στίχους Νικολακοπούλου που ακολουθεί είναι σχετικά άνισο και θέλει το χρόνο του για να εκτιμηθεί. Η Μαύρη Σημαία σε στίχους Μάνου Ελευθερίου είναι στιχουργικά η καλύτερη στιγμή του άλμπουμ, ένα εξαιρετικό ζεϊμπέκικο από αυτά που ο Μητροπάνος ξέρει να ερμηνεύει. Αμέσως μετά το κλίμα ζωηρεύει με το Τι Ήθελα και Σ΄ Αγάπαγα που είναι πολύ light και Πρωτοψαλτικό για να το πει ο δωρικός και αρσενικός Μητροπάνος ενώ το Υποβρύχιο, ένα χασάπικο με πολιτικό στίχο δε με ενθουσίασε ως μελωδία. Η έκπληξη έρχεται αμέσως μετά με το Ζητιανάκι ένα κλασικό Κραουνακικό τσιφτετέλι που μπορεί να γίνει επιτυχία αν και ο Μητροπάνος, κακά τα ψέματα, είναι πιο δωρικός. Το συγκεκριμένο τραγούδι θα πήγαινε καλύτερα στον Γιώργο Μαρίνο. Το Φουστάνι που ακολουθεί είναι η καλύτερη στιγμή του άλμπουμ, ένα μικρό αριστούργημα, μια γλυκιά ερωτική μπαλάντα όπου ο Μητροπάνος δίνει ρέστα με την ερμηνεία του. Στη φτώχεια η αγάπη φαίνεται, φοράει καλό φουστάνι που από πόθο υφαίνεται για τη ζωή βαθύ. Η επανεκτέλεση του Όταν Έχω Εσένα δε με ενθουσίασε, προτιμώ τη συγκλονιστική απόδοσή του από τον Μουζουράκη στους 4. Το Ταξίδι, μελοποιημένο ποίημα του Κωστή Παλαμά δεν ξεφεύγει από τον τετριμμένο ακαδημαϊσμό ενώ μετά το άλμπουμ παίρνει φωτιά με τη ροκ Κατσαρόλα που περιγράφει ανάγλυφα την κατάσταση που βιώνουμε στην Ελλάδα και αφήνει και ένα αισιόδοξο μήνυμα και το μπλουζ Να Σβήσει Αυτό το Φως είδος που έχουν τιμήσει και οι δυο με καλύτερα δείγματα γραφής. Λίγο πριν το τέλος η επιτυχημένη επανεκτέλεση του Χρόνια Σαν Τριαντάφυλλα μας επαναφέρει στο λαϊκό ενώ το άλμπουμ κλείνει με το ήδη γνωστό ζεϊμπέκικο Ζωή Νταλίκα Κόκκινη.

Το Εδώ Είμαστε δεν είναι ο καλύτερος δίσκος του Μητροπάνου. Δεν είναι ο καλύτερος δίσκος του Κραουνάκη. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν είναι καλός δίσκος. Στις εποχές ισχών αγελάδων της ελληνικής δισκογραφίας με τις κλαμπίστικες επιτυχίες και τις δυνατές λέξεις για να γίνουν σλόγκαν είναι όαση, Είναι ένας δίσκος εσωστρεφής, με ιδιαίτερο στίχο, πολύ αιχμηρό. Ένας δίσκος που δεν κυνηγά τη μεγάλη επιτυχία (δεν περιμέναμε και κάτι τέτοιο από τους δύο τους βέβαια). Καλή ακρόαση σε όσους τον αγοράσουν ή τον κατεβάσουν. pepOFF